ammmæli....

Kermit froskur er ný orðin fimmtugur, Lína Langsokkur varð sextug í gær og í dag er Sumarhúsabóndinn 5 árum betur en sextugur. Allar eiga þessar persónur það sameiginlegt að halda sér prýðilega miðað við aldur álag og fyrri störf.
Maddaman og systkini hennar gáfu Sumarhúsabóndanum göngustafi með dempurum og sjálfvirkum sleppibúnaði til að æða með í Tungurnar og Böðvarsdal og hvurt sem hann þarf að sækja skjátur sínar. Reyndar var Sumarhúsabóndinn langt á undan sínum tíma hvað varðar þessa göngustafamenningu, því að hann var farin að ganga við broddstaf löngu fyrir fermingu.
Sá hinn sami broddstafur spilaði gjarnan lykilhlutverk í flugeldauppskotum á gamlárskvöld ef að þessi smáprik sem fylgdu tolldu illa á og var þessi stafur eitt sinn rétt búin að setja reikistjörnu út af braut sinni og kom fyrir í drápu á þorrablótinu. En hvað um það þá finnst maddömunni Sumarhúsbóndinn ekki eins gamall og margir menn á hans aldri, hvurnig sem að það má nú vera og vonar að afmælisdagurinn verði honum bjartur og fagur og girðingarvinnan með öðrum ekki minni öldruðum félaga hans hafi verið honum uppspretta nýrrar andlegrar speki.
Sumarhúsbóndinn mun þó ekki lesa þessa rafrænu kveðju enda 18. aldar maður en reynt verður að ná sambandi við hann gegnum sæstreng í bítið í fyrramálið!